Spiga

สุนทรพจน์ของผู้พ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ จอห์น ซิดนี่ย์ แมคเคน

การต่อสู้ในระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริงได้แสดงให้คนทั่วโลกเห็นแล้วเมื่อวานนี้ที่สหรัฐอเมริกาเมื่อผู้นำพรรคการเมืองที่เป็นฝ่ายแพ้อย่างจอห์น แมคเคน ตัวแทนจากพรรครีพับลิกันได้แสดงสิปิริตของการเป็นนักการเมืองออกมากล่าวยอมรับความพ่ายแพ้และบอกกับผู้สนับสนุนที่ยืนฟังสุนทรพจน์ของเขาอยู่ให้สนับสนุนบารัค โอบามาและโจเซฟ ไบเดน คู่หูชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีเพื่อให้อเมริกาสามัคคีอย่างแข็งขันภายหลังได้ผู้นำทำเนียบขาวคนใหม่และกล่าวปิดท้ายสุนทรพจน์ด้วยประโยคที่กินใจว่า:

“We never hide from history. We make history.”
“เราไม่เคยหลบซ่อนตัวจากประวัติศาสตร์ หากแต่เราสร้างประวัติศาสตร์”




ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้เขียนต้องเสียน้ำตาอีกวาระหนึ่งให้กับผู้ที่ตนสนับสนุนอีกครั้งแม้การเสียน้ำตาครั้งนี้จะต่างกับเมื่อสี่ปีที่แล้วเพราะเป็นน้ำตาแห่งความเศร้าเสียใจก็ตามแต่ความภูมิใจในฐานะผู้ให้การสนับสนุน พรรคของอับราฮัม ลินคอล์น แห่งนี้ไม่เคยเหือดแห้งและจางหายแม้รีพับลิกันในปี2008 จะแวดล้อมด้วยความไม่เป็นมิตรจากสื่อกระแสหลักและฝ่ายที่เรียกตัวเองว่าปัญญาชนเสรีนิยมก็ตามเพราะตลอดช่วง 8 ปีที่ผ่านมารีพับลิกันก็ไม่เคยได้รับดอกไม้ที่แสดงถึงความมีน้ำใจเป็นนักกีฬาแม้ผู้ที่ทำงานด้วยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยอย่างประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิ้ลยู บุช จะทำเพื่อคนอเมริกันมากเพียงใดก็ตามแต่พวกเขาก็จะชี้นิ้วและโยนความผิดมาให้ท่านอย่างไร้ความปราณีการเมืองมันเป็นเรื่องโหดร้ายแบบนี้แหละ ไม่ว่าจะเป็นการเมืองอเมริกันหรือการเมืองไทย เพียงแต่ความต่างมันอยู่ที่ว่าการเมืองอเมริกันต่อสู้กันในระบอบประชาธิปไตยแต่การเมืองไทยต่อสู้กันโดยมี “ประชาธิปไตย” และ “เผด็จการ” เป็นเดิมพัน

แต่ในวันนี้ประธานาธิบดีบุชท่านเป็นชายที่มีความสุขที่สุดแล้วเพราะหมดภาระหน้าที่ที่ได้ทำมาตลอด 8 ปีแล้วไม่ต้องแบกภาระอันหนักอึ้งไว้บนบ่าในการรับใช้ประชาชนและปกป้องประเทศชาติอีกต่อไป

ก็เป็นหน้าที่ของประธานาธิบดีคนใหม่ที่จะต้องแสดงให้ประชาชนและชาวโลกเห็นว่า เขาเป็นประธานาธิบดีที่เข้มแข็งและสร้างผลงานได้ดีกว่า จอร์จ ดับเบิ้ลยู บุช ผู้ที่เขาใช้เป็นจุดโจมตีตลอดการหาเสียงที่ผ่านมา การเดินทางของกาลเวลานั้นมันไม่ช้าหรอกและในอนาคตไม่ไกลจากนี้กาลเวลาจะพิสูจน์เองว่าเขาจะเป็น “ผู้เปลี่ยนแปลงโลก” หรือ “โลกจะเป็นผู้เปลี่ยนแปลง” เขา

เพราะเมื่อ 8 ปีที่แล้วเหตุการณ์ 11 กันยาฯได้ "change" อเมริกาและ "change" โลกใบนี้ไปเรียบร้อยแล้ว

จอห์น แมคเคนเมื่อคืนวันที่ 4 ที่ผ่านมาเป็นห้วงเวลาที่เขาเป็นตัวเขาเองมากที่สุดนี่แหละจอห์น แมคเคน วีรบุรุษอเมริกัน เขากล่าวสุนทรพจน์ได้อย่างสง่างามมาก

ไม่รู้ว่าจอห์น แมคเคนจะสังเกตุเห็นหรือเปล่าว่ามีผู้หญิงวัยรุ่นอยู่ 2-3 คนในกลุ่มผู้ฟังแถวเวทีเริ่มร่ำให้ ผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นทีมงานหาเสียงที่ยืนอยู่ใกล้เวทีไม่สามารถระงับเสียงสะอื้นของเธอออกมาด้วยความเสียงดังได้ จนกลุ่มผู้ฟังต้องหันหน้าหันหลังมองรอบตัวว่าเสียงมาจากไหน ด้วยกังวลว่าเสียงร้องให้อย่างหนักของเธออาจทำให้แมคเคนได้ยินได้แต่ดูเหมือนแมคเคนไม่ได้สังเกตุ แถลงการณ์ยอมรับความพ่ายแพ้ของแมคเคนนั้นยอดเยี่ยมมากและเขาส่งมันออกไปได้อย่างตรึงใจต่อผู้ฟังที่อยู่หน้าสนามหญ้า Biltmore hotel ฟีนิกซ์ อริโซน่าและทางหน้าจอทีวี

และผู้เขียนก็เข้าใจความรู้สึกที่มีผู้สนับสนุนบางคนส่งเสียง Boo! ออกมาเมื่อแมคเคนพูดถึงโอบามาเพราะการต่อสู้ครั้งนี้มันเป็นการต่อสู้กันด้วยการตอบโต้ข้อมูลด้านลบออกมาโจมตีกันซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของการต่อสู้ทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย บารัค โอบามามิได้เป็นผู้ถูกกระทำเสมอไปอย่างที่ออกตามหน้าสื่อ แต่แมคเคน-เพลินเองก็ตกเป็น “เป้าสังหาร” ของโอบามาแคมเปญผนึกกำลังกับลิเบอร์รัลมีเดียที่เป็นกองหนุนอยู่ข้างหลังด้วยจำนวนที่มากกว่าเท่าตัวอย่างเทียบไม่ติดตั้งแต่วันเปิดตัวซาร่าห์ เพ-ลินแล้ว

รีพับลิกันในวันนี้อาจพ่ายแพ้แต่อีก 4 ปีข้างหน้าเราจะกลับมาสร้างประวัติศาสตร์อีกครั้ง ไม่แน่อีก 4 ปีข้างหน้าเราอาจจะได้เห็น “อเมริกันเชื้อสายอินเดีย” เป็นประธานาธิบดีสหรัฐที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาตร์ด้วยวัยเพียง 40 ปีก็เป็นได้

คำปราศรัยยอมรับความพ่ายแพ้ ของวุฒิสมาชิกแม็คเคน
November 6, 2008

มิตรสหายของผม, เรามาถึงจุดสิ้นสุดของการผจญภัยอันยาวนาน คนอเมริกันได้พูดออกมาแล้ว และพวกเขาพูดอย่างชัดเจน เมื่อสักครู่นี้ ผมได้โทรศัพท์เพื่อเป็นเกียรติแด่วุฒิสมาชิกโอบามา เพื่อแสดงความยินดีกับเขา เต็มใจยินดีกับเขาในฐานะที่ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีของประเทศที่เราทั้งคู่รัก

ในการแข่งขันที่ยากลำบากและยาวนาน ดังที่การรณรงค์ครั้งนี้ได้ดำเนินไป ไม่เพียงแต่ความสำเร็จของเขาเพียงประการเดียว ที่ทำให้ผมต้องยอมรับในความสามารถและความอุตสาหะของเขา แต่ยังเป็นความสามารถในการสร้างแรงบันดาลใจในการให้ความหวังแก่คนอเมริกันนับล้าน ซึ่งครั้งหนึ่งได้เชื่ออย่างผิดๆว่า พวกเขามีส่วนเพียงเล็กน้อย หรือมีบทบาทเพียงเล็กน้อยต่อการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา นี่เป็นอะไรที่ผมรู้สึกเลื่อมใสจากส่วนลึก และชื่นชมสิ่งที่เขาได้ทำไป
นี่เป็นการเลือกตั้งครั้งประวัติศาสตร์ และผมจดจำความหมายพิเศษในฐานะแอฟริกัน-อเมริกัน และสำหรับความภาคภูมิใจเป็นพิเศษที่ตกเป็นของพวกเขาในค่ำคืนนี้

ผมเชื่อเสมอว่าอเมริกาได้ให้โอกาสแก่ทุกคนที่เป็นเจ้าของอุตสาหกรรม และผู้ที่สร้างมันขึ้นมา วุฒิสมาชิกโอบามาก็เชื่อเช่นนั้นด้วยเช่นกัน แต่เราทั้งคู่ก็จดจำได้ว่าเราได้เดินทางอย่างยาวไกลจากความอยุติธรรมในอดีต ซึ่งครั้งหนึ่งเคยทำให้ชื่อเสียงชาติเรามัวหมอง และปฏิเสธคนอเมริกันบางคนจากการได้รับการอวยพรให้เป็นพลเมืองอเมริกันเต็มตัว ความทรงจำเหล่านั้นยังคงมีพลังที่ทำให้เกิดบาดแผลได้

ร้อยปีก่อน ประธานาธิบดีธีโอดอร์ รูสเวลต์ได้เชิญให้ บู๊คเกอร์ ที วอชิงตัน (Booker T. Washington, นักการศึกษาและผู้นำสิทธิมนุษยชนอเมริกันผิวดำ ในวัยเด็กเขาเคยเป็นทาสมาก่อน — ผู้แปล) ไปเยี่ยม เพื่อรับประทานอาหารค่ำที่ทำเนียบขาว เรื่องตอนนั้นเป็นที่โกรธแค้นเป็นเวลานานนับเดือน อเมริกาในวันนี้เป็นโลกที่ห่างไกลจากความโหดร้าย และความทรนงในความรั้นอันไม่มีเหตุผล จากเวลานั้นมากนัก ไม่มีอะไรที่จะเป็นประจักษ์พยานได้ดียิ่งกว่าการเลือกคนแอฟริกัน-อเมริกันให้เป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา มันจะไม่มีเหตุผล มันจะไม่มีเหตุผลในตอนนี้เลยสำหรับคนอเมริกัน ที่จะไม่ชื่นชมความเป็นพลเมืองของประเทศนี้ ชาติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในพิภพ


วุฒิสมาชิกโอบามาได้บรรลุสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับตัวเขาและประเทศชาติของเขา ผมขอปรบมือให้และขอแสดงความเห็นใจอย่างสุดซึ้งต่อคุณย่าที่เป็นที่รักยิ่งของเขา ที่ไม่ได้มีชีวิตอยู่เห็นเขาในวันนี้ แม้ความศรัทธาจะทำให้เราเชื่อมั่นว่าเธอได้กลับไปพักผ่อนกับพระผู้สร้าง และภาคภูมิใจต่อหลานที่เธอได้ช่วยเลี้ยงดูมา

ผมและวุฒิสมาชิกโอบามาได้มีข้อโต้แย้งถึงความแตกต่างของเราสองคน และเขาประสบชัยชนะ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าความแตกต่างเหล่านั้นยังคงอยู่ นี่เป็นเวลาแห่งความยากลำบากของชาติเรา ผมขอให้คำมั่นกับเขาในค่ำคืนนี้ที่จะใช้พลังทำทุกอย่างเพื่อช่วยเขานำเราผ่านความท้าทายทุกอย่างที่เรากำลังเผชิญ

ผมขอกระตุ้นเตือนคนอเมริกัน — ผมขอเตือนคนอเมริกันทุกคนที่สนับสนุนผม เพื่อร่วมกับผมไม่เพียงแต่แสดงความยินดีกับเขา แต่มอบความปรารถนาดีให้กับประธานาธิบดีคนถัดไปของเรา และมอบความพยายามอย่างเอาจริงเอาจัง เพื่อหาทางเดินไปร่วมกัน เพื่อค้นหาความร่วมมือที่จำเป็น เพื่อเชื่อมความแตกต่างของเรา และช่วยกู้ความเฟื่องฟูกลับคืนมา ปกป้องความมั่นคงของเราในโลกที่อันตราย และส่งมอบประเทศที่ดีกว่า แข็งแรงกว่าที่เราได้รับมอบมา ให้กับลูกหลานของเรา
ไม่ว่าจะมีความแตกต่างกันอย่างไร ผองเราคือพี่น้องร่วมชาติคนอเมริกัน และได้โปรดเชื่อผม หากผมจะบอกว่าไม่มีกลุ่มหรือสมาคมใดมีความหมายต่อผมมากไปกว่าสิ่งนี้

มันเป็นเรื่องธรรมชาติ — มันเป็นเรื่องธรรมชาติในค่ำคืนนี้ที่จะรู้สึกเสียใจ แต่วันพรุ่งเราต้องเดินไปข้างหน้า และทำงานร่วมกันเพื่อให้ประเทศเราเคลื่อนไปข้างหน้าอีกครั้ง เราได้ต่อสู้ — เราได้ต่อสู้ได้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้แล้ว

และความผิดพลาดทั้งหมดตกเป็นของผม ไม่ใช่ของพวกท่าน

ผมรู้สึก — ผมรู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่งต่อพวกท่านทุกคน สำหรับความสนับสนุนอันมีเกียรติและสำหรับทุกสิ่งที่ท่านได้ทำให้ผม ผมเคยหวังว่าผลลัพธ์ไม่ใช่เช่นนี้ เพื่อนเอ๋ย แต่หนทางนั้นยากลำบากนับแต่วันแรก หากความสนับสนุนและมิตรภาพของพวกท่านไม่เคยสั่นคลอน ผมไม่สามารถแสดงออกอะไรได้ดีพอว่าผมรู้สึกเป็นหนี้พวกท่านอย่างมากมายเพียงไร

ผมรู้สึกทราบซึ้งกับซินดี้ ภริยาของผม, ลูกๆของผม, แม่ที่เป็นที่รักของผม, ครอบครัวของผม และเพื่อนเก่าที่รักของผม ที่ได้ยืนหยัดอยู่เคียงข้างตลอดทั้งในช่วงเวลาขาขึ้นและขาลงตลอดการรณรงค์ ผมเป็นคนโชคดีเสมอ และไม่มีอะไรจะมากไปกว่าความรักและกำลังใจที่ท่านได้ให้กับผม

ท่านทราบดี การรณรงค์นั้นเป็นภาระหนักกับครอบครัวของผู้สมัครเสียยิ่งไปกว่าตัวผู้สมัครนัก สิ่งที่ผมจะทดแทนให้ได้ ก็คือความรักและความทราบซึ้งที่มีให้ของผม คำมั่นถึงความสุขสงบในปีหน้า

ผมรู้สึก — ผมรู้สึก, แน่นอน, ขอบคุณอย่างยิ่งกับผู้ว่าการ ซาร่าห์ เพ-ลิน หนึ่งในผู้รณรงค์ที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยพบ — และเสียงใหม่ที่น่าประทับใจในพรรคของเรา สำหรับการปฏิรูปและหลักการที่เป็นจุดแข็งที่ดีที่สุดของเรา สามีของเธอ, ท็อดด์ และลูกๆทั้งห้าที่น่ารักของเธอ — สำหรับการอุทิศให้โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย, สำหรับความกล้าหาญและมารยาทที่งดงาม ที่พวกเขาได้แสดงออกในช่วงการรณรงค์หาเสียงที่เหนื่อยยากนี้ เราสามารถตั้งความหวังต่อหน้าที่ในอนาคตของเธอในอลาสก้า ในพรรครีพับรีกัน และในประเทศของเรา

สำหรับสหายของผมที่ร่วมรณรงค์มาด้วยกัน จากริก เดวิส และสตีฟ ชมิดช์ และ มาร์ค ซอลเตอร์ และสำหรับอาสาสมัครทุกท่านที่ได้ต่อสู้อย่างหนัก และกล้าหาญ เดือนชนเดือน ในเวลาที่ซึ่งเป็นที่ท้าทายที่สุดสำหรับการรณรงค์สมัยใหม่ ขอบคุณทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง การพ่ายแพ้การเลือกตั้งไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับผมยิ่งไปกว่าเอกสิทธิ์ของความศรัทธาและมิตรภาพของพวกท่าน

ผมไม่ทราบ — ผมไม่ทราบจริงๆ ว่าเราจะทำอะไรมากกว่านี้เพื่อให้เราชนะการเลือกตั้ง ผมจะฝากเรื่องนี้ให้กับคนอื่นๆในการตัดสินใจ ผู้ลงสมัครแข่งขันทุกคนทำสิ่งผิดพลาด และผมเชื่อว่าผมได้มีส่วนในเรื่องผิดพลาดนั้น แต่ผมจะไม่เสียใจในเรื่องที่ผมได้ทำลงไป

การรณรงค์นี้เป็นและยังคงเป็นเกียรติยศสูงสุดในชีวิตของผม และหัวใจของผมหาเปี่ยมไปด้วยสิ่งใดมากไปกว่าความรู้สึกขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่ได้รับ และสำหรับคนอเมริกันที่ยอมฟังผมเพียงพอ ก่อนที่จะตัดสินใจว่าวุฒิสมาชิกโอบามา และเพื่อนเก่าของผมโจ ไบเด็น ควรได้รับเกียรติที่จะเป็นผู้นำเราในอีกสี่ปีข้างหน้า

ได้โปรดครับ ได้โปรด

ผมจะไม่ — ผมจะไม่เป็น — คนอเมริกันแต่เพียงในนาม ผมควรจะเสียใจกับโชคชะตาที่ทำให้ผมได้รับโอกาสอันพิเศษสุดในการรับใช้ชาตินี้มากว่าครึ่งศตวรรษไหม วันนี้ผมได้ลงสมัครเป็นผู้แข่งขันในตำแหน่งสูงสุดในประเทศนี้ ผมรักมันมาก และค่ำคืนนี้ ผมจะยังเป็นคนรับใช้ชาติของเรา นี่เป็นคำอวยพรเพียงพอสำหรับทุกคนและผมขอขอบคุณคนอาริโซนาด้วยครับ

ค่ำคืนนี้ — ค่ำคืนนี้ ยิ่งกว่าทุกๆคืน ผมมีใจให้ไม่มากไปกว่าความรักชาตินี้ แลสำหรับพลเมืองทุกคน ไม่ว่าพวกเขาจะสนับสนุนผมหรือวุฒิสมาชิกโอบามา — ไม่ว่าพวกเขาจะสนับสนุนผมหรือวุฒิสมาชิกโอบามา ผมขออวยพรให้กับผู้ชายที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นคู่แข่งผม และกำลังจะเป็นประธานาธิบดีของผม

และผมขอเรียกร้องคนอเมริกันทั้งมวล เหมือนที่ผมเคยขออยู่บ่อยครั้งในการรณรงค์นี้ ว่าอย่าหมดหวังกับความยากลำบากในปัจจุบัน แต่จงเชื่อในคำมั่นและความยิ่งใหญ่ของอเมริกา มันเป็นเรื่องที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

อเมริกันจะไม่ถอยออกไป เราไม่ยอมพ่าย เราไม่ยอมซ่อนตนจากประวัติศาสตร์ หากเราสร้างประวัติศาสตร์

ขอบคุณ ขอพระผู้เป็นเจ้าได้โปรดอวยพร พระผู้เป็นเจ้าอวยพรอเมริกา ขอบคุณทุกท่านเป็นอย่างยิ่ง.

แปลและเรียบเรียงจาก - The New York Times

ที่มา: SiamIntelligence


McCain's Concession Speech

JOHN MCCAIN: Thank you. Thank you, my friends. Thank you for coming here on this beautiful Arizona evening.


(APPLAUSE)

My friends, we have -- we have come to the end of a long journey. The American people have spoken, and they have spoken clearly.

A little while ago, I had the honor of calling Senator Barack Obama to congratulate him.

(BOOING)

Please.

To congratulate him on being elected the next president of the country that we both love.

In a contest as long and difficult as this campaign has been, his success alone commands my respect for his ability and perseverance. But that he managed to do so by inspiring the hopes of so many millions of Americans who had once wrongly believed that they had little at stake or little influence in the election of an American president is something I deeply admire and commend him for achieving.

This is an historic election, and I recognize the special significance it has for African-Americans and for the special pride that must be theirs tonight.

I've always believed that America offers opportunities to all who have the industry and will to seize it. Senator Obama believes that, too.

But we both recognize that, though we have come a long way from the old injustices that once stained our nation's reputation and denied some Americans the full blessings of American citizenship, the memory of them still had the power to wound.

A century ago, President Theodore Roosevelt's invitation of Booker T. Washington to dine at the White House was taken as an outrage in many quarters.

America today is a world away from the cruel and frightful bigotry of that time. There is no better evidence of this than the election of an African-American to the presidency of the United States.

Let there be no reason now...

(APPLAUSE)

Let there be no reason now for any American to fail to cherish their citizenship in this, the greatest nation on Earth.

(APPLAUSE)

Senator Obama has achieved a great thing for himself and for his country. I applaud him for it, and offer him my sincere sympathy that his beloved grandmother did not live to see this day. Though our faith assures us she is at rest in the presence of her creator and so very proud of the good man she helped raise.

Senator Obama and I have had and argued our differences, and he has prevailed. No doubt many of those differences remain.

These are difficult times for our country. And I pledge to him tonight to do all in my power to help him lead us through the many challenges we face.

I urge all Americans...

(APPLAUSE)

I urge all Americans who supported me to join me in not just congratulating him, but offering our next president our good will and earnest effort to find ways to come together to find the necessary compromises to bridge our differences and help restore our prosperity, defend our security in a dangerous world, and leave our children and grandchildren a stronger, better country than we inherited.

Whatever our differences, we are fellow Americans. And please believe me when I say no association has ever meant more to me than that.

(APPLAUSE)

It is natural. It's natural, tonight, to feel some disappointment. But tomorrow, we must move beyond it and work together to get our country moving again.

AUDIENCE MEMBER: (OFF-MIKE)

We fought -- we fought as hard as we could. And though we feel short, the failure is mine, not yours.

AUDIENCE: No!

MCCAIN: I am so...

AUDIENCE: (CHANTING)

MCCAIN: I am so deeply grateful to all of you for the great honor of your support and for all you have done for me. I wish the outcome had been different, my friends.

AUDIENCE MEMBER: We do, too (OFF-MIKE)

MCCAIN: The road was a difficult one from the outset, but your support and friendship never wavered. I cannot adequately express how deeply indebted I am to you.

I'm especially grateful to my wife, Cindy, my children, my dear mother...

(APPLAUSE)

... my dear mother and all my family, and to the many old and dear friends who have stood by my side through the many ups and downs of this long campaign.

I have always been a fortunate man, and never more so for the love and encouragement you have given me.

You know, campaigns are often harder on a candidate's family than on the candidate, and that's been true in this campaign.

All I can offer in compensation is my love and gratitude and the promise of more peaceful years ahead.

I am also -- I am also, of course, very thankful to Governor Sarah Palin, one of the best campaigners I've ever seen...

(APPLAUSE)

... one of the best campaigners I have ever seen, and an impressive new voice in our party for reform and the principles that have always been our greatest strength...

(APPLAUSE)

... her husband Todd and their five beautiful children...

(APPLAUSE)

... for their tireless dedication to our cause, and the courage and grace they showed in the rough and tumble of a presidential campaign.

We can all look forward with great interest to her future service to Alaska, the Republican Party and our country.

(APPLAUSE)

To all my campaign comrades, from Rick Davis and Steve Schmidt and Mark Salter, to every last volunteer who fought so hard and valiantly, month after month, in what at times seemed to be the most challenged campaign in modern times, thank you so much. A lost election will never mean more to me than the privilege of your faith and friendship.

I don't know -- I don't know what more we could have done to try to win this election. I'll leave that to others to determine. Every candidate makes mistakes, and I'm sure I made my share of them. But I won't spend a moment of the future regretting what might have been.

This campaign was and will remain the great honor of my life, and my heart is filled with nothing but gratitude for the experience and to the American people for giving me a fair hearing before deciding that Senator Obama and my old friend Senator Joe Biden should have the honor of leading us for the next four years.

(BOOING)

Please. Please.

I would not -- I would not be an American worthy of the name should I regret a fate that has allowed me the extraordinary privilege of serving this country for a half a century.

half a century.

Today, I was a candidate for the highest office in the country I love so much. And tonight, I remain her servant. That is blessing enough for anyone, and I thank the people of Arizona for it.

(APPLAUSE)

AUDIENCE: USA. USA. USA. USA.

Tonight -- tonight, more than any night, I hold in my heart nothing but love for this country and for all its citizens, whether they supported me or Senator Obama -- whether they supported me or Senator Obama.

I wish Godspeed to the man who was my former opponent and will be my president. And I call on all Americans, as I have often in this campaign, to not despair of our present difficulties, but to believe, always, in the promise and greatness of America, because nothing is inevitable here.

Americans never quit. We never surrender.

(APPLAUSE)

We never hide from history. We make history.

Thank you, and God bless you, and God bless America. Thank you all very much.


0 ความคิดเห็น: